WiedzaNIEtajemna
Arka Przymierza, skrzynia drewniana obita złotem, z cherubinami na wieku. Zbudowali ją żydzi po wyjściu z Egiptu, ze złota wyniesionego z Egiptu. Złoto ma tu znaczenie dosłowne (metal) i symboliczne (wiedza tajemna).
Na temat Arki napisano wiele książek. Sam o niej pisałem obszernie w Tajemnicy Złotej Krwi Chrystusa. Dziś chcę się przyjrzeć kilku szczegółom konstrukcyjnym...
Bóg daje(w Torze) szczegółowe wytyczne jak skrzynia ma zostać wykonana. Z opisu tego oraz tradycji rabinicznej wiemy, że przebłagalnia (wieko) miała ok. 180x40x22,5cm co według moich obliczeń przy ciężarze właściwym złota 19,3g/cm3 daje około 4863kg złota. Bez cherubów. Prawie pięć ton złota - sama pokrywa, jeśli złoto było „szczere” to dzisiejsza cena kruszcu na pokrywę wynosiłaby ok. 140 milionów złotych. (Gardner wylicza wagę wieka na 1224 kg przyjmując grubość pokrywy 8,25 cm - to także bardzo dużo). Plus dwie rzeźby, sama drewniana i obita złotem od wewnątrz i od zewnątrz skrzynia oraz jej zawartość. A niosło ją czterech Lewitów. Czterech. W dodatku Biblia mówi o tym, że bywało iż Arka unosiła siebie i niosących ją Lewitów w górę (levis z łac. lekki pochodzi o Lewitów, materia jest gravis - ciężka). Zaś w świątyni unosiła się sama nad podłogą. Jak to możliwe?
Tego typu skrzynie były obecne wcześniej w tradycji egipskiej. Według biblijnego opisu Arka zbudowana z akacji (lub innego „niepsującego się” drewna) zamknięta była od góry wiekiem, Przebłagalnią, Siedzibą Miłosierdzia z której przemawiał do Mojżesza Bóg spomiędzy dwóch cherubów. W tradycji judeo-chrześcijańskiej cheruby przedstawia się jako anioły (ludzka postać ze skrzydłami). I taką Arkę widać na artystycznych przedstawieniach. Jest to pogląd błędny. Po pierwsze w Księdze Wyjścia (20:4) Bóg wyraźnie zakazuje tworzenia jakichkolwiek podobizn „tego co jest w górze na niebie, w dole na ziemi i w wodzie pod ziemią”. Dopiero przecież dał na Górze Horeb prawa, nakazy i zakazy. Biblia mówi jedynie, że cheruby miały skrzydła. Ale, jak słusznie zauważa Laurence Gardner, budynek szpitala też ma skrzydła.
Kiedy spisywano Stary Testament Arka była (lub już jej nie było) zamknięta w świątyni od 400 lat. Nie widział jej nigdy nikt poza najwyższym kapłanem. Nigdy. Nikt. A jeśli Arka (za sprawą Menelika czy kogokolwiek innego) zniknęła ze świątyni, to dosłownie nikt jej nie widział od dawna. Cherub pochodzi od staro-semickiego kerub - jeździć. Zazwyczaj w Biblii cheruby służą do przemieszczania się, są ruchomym tronem (na cherubach na Arce też Bóg „zasiadał”) i nie wyglądają jak człowiek ze skrzydłami. Księga Rodzaju (3:24), Druga Księga Samuela (22:11), Psalmów (18:10), Daniela (7:9), Druga Księga Królewska (2:11), Księga Izajasza 6:1-2) czy Księga Ezachiela w której cheruby wyglądają wypisz wymaluj jak latające talerze. Józef Flawiusz w Dawnych Dziejach Izraela napisał „Nikt nie wie, ani nawet się nie domyśla jaki był wygląd tych cherubinów”.
To skąd postaci ze skrzydłami? Z Egiptu. Tam na ścianach tego typu srzyn była często przedstawiana bogini sprawiedliwości Maat, w postaci kobiety z ogromnymi skrzydłami, którymi czasem obejmowała arkę. Taką skrzynię naleziono na przykład w grobowcu Tutanchamona.
Góra Horeb wymiennie jest nazywana górą Choreb, jest więc Górą Cherubinów.