WiedzaNIEtajemna
Już pisałem, że o Marii Magdalenie jeszcze napiszę... Ale teraz tylko trochę. Autor ewangelii Jana posługuje się określenie „uczeń, którego Pan szczególnie miłował”. Według tradycji był to Jan ewangelista, autor Levitikonu / ewangelii Jana. Ale Maria Magdalena też była uczniem bardzo ważnym, a jeśli uznać Ewangelię Marii Magdaleny i inne przekazy, a także współczesne badania, była także żoną/partnerką Jezusa i to wokół niej właśnie gromadzili się apostołowie po ukrzyżowaniu Jezusa i to ona ich uczyła, tego czego Jezus nauczył ją, a apostołów nie (sic!).
To ona, wraz z innymi kobietami, „usługiwała apostołom ze swojego mienia”(ewangelia Łukasza 8.2-3). Była więc niezależną i majętną kobietą. Miała tez olejek nardowy i to dość dużo, a to był naprawdę poważny koszt - taki flakonik kosztował tyle ile roczny dochód pracownika rolnego. I oczywiście nie była prostytutką...
U pierwszych chrześcijan (czyli do średniowiecza włącznie właściwie) kobiety bywały ważnymi postaciami w społecznościach. Mimo faktu, że Piotr „nienawidził kobiet” („Kobiety nie są godne życia” ewangelia Tomasza 114), a Paweł był zbyt „rzymski” i „nienawidził kobiet” (Ewangelia Magdaleny).
Wiemy z różnych źródeł, że w kościele pawłowym z pism usuwano i redagowano zapisy wskazujące na kobiety, by tak rzec, na stanowiskach. Bywały i biskupami wśród pierwszych chrześcijan, ślady tego, mimo prób ich wymazania, wciąż są w Biblii. Są też w apokryfach, traktacie Agrippy (Heinrich Cornelius Agrippa vov Nettesheim, XVI-wieczny mag, filozfof i alchemik), na kościołach...
W Rzymie jest bazylika Prudencji i Praksedy, a w niej mozaika z czterema kobietami, z których jedna nazwana jest Theodora Episkopa czyli biskup Teodora. Męska forma w łacinie to episcopus, episcopa to forma żeńska. Litera „a” w imieniu Teodora jest częściowo zamazana...
W kościele anglikańskim kobiety mogą być wyświęcane od 1992 roku. I zmiana ta została wprowadzona większością jedynie dwóch głosów. Przy okazji - św. Paweł zaleca biskupom, by mieli żony i dzieci, by mogli lepiej się troszczyć o Kościół. (II List do Tymoteusza, który jest prawdopodobnie pseudoepigrafem, ale jest w kanonie). Ale Konstantyn zmienił i to w 325 roku nakazując (znaczy sobór nakazał oczywiście...) celibat.
Pseudoepigraf to utwór podpisany (lub tylko przypisany) nazwiskiem kogoś sławnego, ważnego w celu nadania mu większej rangi. Powszechna praktyka w starożytności.
Część szczegółów zaczerpnąłem z książki Picknett, Prince Templariusze.