Zakon Jed
Moc w religii Jed
Fundamentalnym aspektem religii Jed jest Moc, definiowana w literaturze SF jako pole energii wytwarzane przez wszystkie żyjące organizmy we Wszechświecie. Ale w tej samej literaturze można przeczytać opinię powieściowych Jedi, że to „definicja androidów”. Prawda jest inna i zrozumienie tej różnicy jest kluczowe. Człowiek definiuje Moc inaczej, bo rozumie czym jest i może ją czuć.Moc jest polem energii obecnym wszędzie we Wszechświecie, ale nie jest wytwarzana przez żywe organizmy. Jest wieczna i nieskończona. Istniała zanim powstało życie i będzie istnieć gdy Wszechświat wróci znów do punktu, jeśli chcemy korzystać z opisu teorii Wielkiego Wybuchu. Używając analogii do innych religii można rozumieć Moc jako bezosobowego boga/Boga. Jest to jednak zbyt duże uproszczenie.
Na przestrzeni dziejów różni myśliciele i mistycy starali się przekazać współczesnym i potomnym nie tylko to czym jest Moc, ale także jakie ma znaczenie i w jakiej pozostaje relacji ze światem, z ludźmi razem i każdym z osobna. Co to znaczy, że jesteśmy jednym i czy to w ogóle jest prawda? Czym jest Jednia?
Oczywiście w kilku słowach nie sposób ująć wszystkiego co ważne, ale też i nie o to chodzi. Wiedza duchowa nie może być rozumiana w racjonalny sposób. Wiedza racjonalna jest jedynie wstępem, początkiem podróży.
Moc to pole, które można znaleźć w fizyce pola. To hologram kwantowy, Umysł Boga, piąty z gnostyckich żywiołów Eter, hinduistyczna Prana, gnostyckie Światło, prasłowiańskie niebo, Duch Święty, Chaos (w rozumieniu chaotów, nie potocznym), Wszechświat, Boska Matryca, matrix, potencjał, Tao (w pewnym ujęciu), Zen, Akasha, umysł Buddy, Brahma, nadumysł (Aldous Huxley), nadprzyczyna – nielokalny ukryty porządek. Hinduski nie-umysł, nie-działanie, nie-jaźń, nie-istnienie, Te Kore (u Maorysów pustka, miejsce niewidoczne, królestwo poza światem codziennego doświadczenia, istnienie między niebytem i bytem, królestwo potencjalnego bytu), miejsce w którym bytuja trójkąty (Platon). Moc to zwierciadło tego co w nas hermesowskie „jako w niebie tak i na ziemi”, to hologram, lustro, to wreszcie Matka w swej pierwotnej wymowie i znaczeniu obecna we wszystkich kulturach, w Europie jako Notre Dame, bogini, w judaiźmie i kabale jako Aszera, żona Boga (żeński aspekt bóstwa).
We wszystkich religiach wszystkich czasów występuje trójca w postaci Ojciec (myśl, intencja, wola), Matka (emocje, uczucia) i Syn (zawsze syn, działanie). Każde twoje działanie, każde przedsięwzięcie musi zawierać te trzy elementy by się powiodło.
Niech ci nie wystarczy ten opis. Wsłuchaj się.